Οι ανθρωπιστές δικαστές του Ρεθύμνου*

   ΑΠΟΨΗ   

Το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου και δικαίωσε έγκυο που είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα.
Η αναλγησία που έδειξε η κυβέρνηση περικόπτοντας μισθούς και συντάξεις και προβαίνοντας σε αυθαίρετες -κατόπιν εντολών της τρόικας- απολύσεις φανέρωσε το έλλειμμα πολιτισμού και πίστης σε βαθιές ανθρωπιστικές αξίες.

Αυτές τις αξίες έλαβε υπόψη το Πρωτοδικείο Ρεθύμνου και δικαίωσε έγκυο που είχε τεθεί σε διαθεσιμότητα. Για τους δικαστές, στους οποίους αξίζει ο λαϊκός έπαινος, προσεβλήθη βάναυσα η επαγγελματική και η εν γένει αξιοπρέπεια της υπαλλήλου, από το 2010, του υπουργείου Πολιτισμού, τέθηκε στο κοινωνικό περιθώριο, ανατράπηκε άρδην η ζωή της και μετατράπηκε σ’ ένα απλό μέσον για να περισταλούν οι κρατικές δαπάνες!

Ευπρόσδεκτες και ελπιδοφόρες τέτοιες δικαστικές αποφάσεις, που δείχνουν ότι οι δικαστές δεν είναι αποκομμένοι από την κοινωνία και φαίνεται να συμπάσχουν στα τεράστια οικονομικά-κοινωνικά-ψυχολογικά προβλήματά της. Επιπροσθέτως υπερασπίζονται το Σύνταγμα, το οποίο έχει καταστρατηγηθεί πολλές φορές από τις αποφάσεις της συγκυβέρνησης. Η ετυμηγορία των δικαστών γίνεται έτσι δεδικασμένο για πάμπολλες παρόμοιες περιπτώσεις εργαζομένων, ειδικά σε εγκύους, λεχώνες και όσες θηλάζουν τα παιδιά τους.

Το σκεπτικό των δικαστών πραγματικά αποτελεί κείμενο ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας, εννοιών που ούτε καν σεβάστηκαν οι αμοραλιστές της συγκυβέρνησης. Είναι από τις φορές που η Δικαιοσύνη στέκεται στο ύψος της, υπερασπιζόμενη τους αδύνατους και τους αδίκως κυνηγημένους και κατατρεγμένους, συμπαραστέκεται στους πάσχοντες και συμπορεύεται με το λαϊκό περί δικαίου αίσθημα.

Η διάρκεια της εγκυμοσύνης αλλά και οι δεκαοχτώ μήνες μετά τον τοκετό είναι ό,τι ιερότερο στη ζωή μιας γυναίκας. Οταν υφίσταται τη βία της απόλυσης από την εργασία της ελλοχεύει ο σοβαρός κίνδυνος να επηρεαστεί δυσμενέστατα η σωματική και ψυχική της κατάσταση, αλλά και η υγεία του παιδιού. Είναι σημαντικό λοιπόν που οι δικαστές αψήφισαν τη μνημονιακή πολιτική, προτάσσοντας τη σωματική και ψυχική υγεία και αυτό δείχνει ανθρωπιστικές αρχές και υψώνει τη Δικαιοσύνη στον κοινωνικό της προορισμό.

Τέτοιες αποφάσεις είναι απαραίτητο να πολλαπλασιαστούν, γιατί ανακουφίζουν τον χειμαζόμενο λαό και στρέφουν τα νώτα στις επιταγές της τρόικας και της συγκυβέρνησης. Ποιος να αντικρούσει τέτοιες αποφάσεις; Τι υπερισχύει σε μια κοινωνία; Η περιστολή των δαπανών ή η ανθρώπινη ζωή; Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι το πιο σπουδαίο είναι η ανθρώπινη ζωή. Για τις περικοπές ας φροντίσουν εκείνοι που βούλιαξαν στα χρέη τη χώρα και δεν είναι άλλοι από τους υπεύθυνους της συγκυβέρνησης.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Του Δημήτρη Τζανακάκη

Δεν είναι πρώτη φορά που δικαστές εδώ στο Ρέθυμνο, στην πόλη που ζω, παίρνουν γενναίες αποφάσεις. Υπερασπίζονται έτσι το κύρος που ο -πολλά διασυρμένος- θεσμός της Δικαιοσύνης αξίζει, ανταποκρίνονται στις τίμιες προσδοκίες της κοινωνίας. Ειδικότερα η πρωτοδίκης Ευθυμία Δανιά, -που εμπλέκεται και στην τωρινή υπόθεση- έχει από τον Σεπτέμβρη του 2008 ελκύσει την προσοχή όσων ελεύθερα εκτιμούν τα πράγματα, ενδεχομένως βέβαια και την οργή όσων αντίθετα σκέφτονται και πράττουν... Στο προκείμενο τώρα: Αυτές τις μέρες το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρεθύμνου -δικαστης η πρωτοδίκης Ευθ. Δανιά-, δικαίωσε έγκυο, εργαζόμενη στην ΚΕ Εφορεία Προιστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων στο Ρέθυμνο και έκρινε ότι παράνομα εντάχθηκε σε καθεστώς διαθεσιμότητας, ετυμηγορία που αποτελεί δεδικασμένο για παρόμοιες περιπτώσεις εργαζομένων. Το σκεπτικό των δικαστών είναι κόλαφος για τις πολιτικές που «μετατρέπουν -όπως αναφέρεται- τους ανθρώπους σε απλό μέσον για την επίτευξη του γενικά επιδιωκόμενου σκοπού της περιστολής των κρατικών δαπανών» και «επιβαρύνουν δυσανάλογα και υπέρμετρα ορισμένες κατηγορίες πολιτών». Πέραν της μείωσης των αποδοχών όσων τίθενται σε διαθεσιμότητα στο 75%, η απόφαση επισημαίνει το γεγονός ότι ήδη είχε υποστεί μεγάλες μειώσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με τις αλλεπάλληλες επιβολές εισφορών και φόρων, έχουν συνέπεια τη διακινδύνευση της αξιοπρεπούς διαβίωσης της ίδιας και της οικογένειάς της, η οποία έχει τεθεί ως συνταγματικό όριο των μειώσεων των μισθών»

Συγκλονιστικό όμως είναι και το σκεπτικό του δικαστή (Κωνσταντίνος Ασημακόπουλος) που δικαίωσε την εργαζόμενη και στην προηγηθείσα διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. «Προσβάλλεται -τονίζεται- καίρια η επαγγελματική αξιοπρέπεια και η εν γένει αξιοπρέπεια, ανατρέπεται άρδην η ζωή, τίθεται στο κοινωνικό περιθώριο, μετατρέπεται σε απλό μέσον για την επίτευξη του γενικά επιδιωκόμενου σκοπού της περιστολής των κρατικών δαπανών» αναφέρεται στην απόφαση. Βέβαια, όσο σημαντικές και να είναι αυτές οι αποφάσεις δεν πρέπει να αγνοούμε πως δεν παύει παρά να είναι αστραπές και μόνο, στην βαθιά νύχτα που έχουν ρίξει τους εργαζόμενους και την κοινωνία οι άγριες καπιταλιστικές πολιτικές που -με μνημόνια ή και χωρίς αυτά- επιβάλλει το Σύστημα σε μια σειρά χώρες, ακόμα και στις δήθεν κορυφαίες του. Και είναι βέβαιο πως και χίλιες αστραπές μπορεί ίσως να φωτίσουν χίλια δευτερόλεπτα, δεν ακυρώνουν όμως τη νύχτα...

Όμως η σημαντικότητα της απόφασης του Δικαστηρίου στο Ρέθυμνο δεν εξαφανίζει βέβαια την τοξικότητα της Δικαιοσύνης ως λειτουργούντα θεσμού παγκοσμίως και πέραν ασφαλώς της Ελλάδας δεν είναι όμως -νομίζω- αμελητέα. “Οι ανθρωπιστές δικαστές του Ρεθύμνου” τιτλοφόρησε την “Άποψη” της -κύριο άρθρο- το Σάββατο η “Εφημερίδα των Συντακτών” και με το άρθρο αυτό που αξίζει να διαβάσετε παρακάτω δίνει μια επιπλέον διάσταση στο ζήτημα. Λέει πράγματα που είναι τίμιο και πρέπον να λέγονται.

______________

(*) http://www.efsyn.gr/arthro/oi-anthropistes-dikastes-toy-rethymnoy