ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΝ ΙΔΕΩΝ & ΣΚΕΨΗΣ: Για τον Μιχάλη Ράπτη // Pablo:
ΑΠΟΨΕΙΣ
Μιχάλης Ράπτης (Αλεξάνδρεια 1911 – Αθήνα 1996) | EUROKINISSI του Παναγιώτη Νούτσου*
ΑΠΟΨΕΙΣ
Μιχάλης Ράπτης (Αλεξάνδρεια 1911 – Αθήνα 1996) | EUROKINISSI του Παναγιώτη Νούτσου*
Φέτος συμπληρώθηκαν είκοσι χρόνια από τον θάνατο του Μιχάλη Ράπτη (Αλεξάνδρεια 1911 – Αθήνα 1996), τον οποίο γνώρισα από κοντά το 1983 συμμετέχοντας στο Διεθνές Σεμινάριο «O Karl Marx και η εποχή μας» που ο ίδιος οργάνωσε, με την ανακοίνωση: «Για την επικαιρότητα της φιλοσοφίας του Marx» (ομότιτλο άρθρο μου είχε δημοσιευτεί ήδη στην Αυγή˙ 25/3/1983).
Εκτοτε, στο πλαίσιο της ζωντανής μας επικοινωνίας θα μπορούσα να συγκρατήσω τα εξής. Ο Μιχάλης Ράπτης // Pablo, για τον οποίο αφιέρωσα πολλές σελίδες των δύο τελευταίων τόμων της Σοσιαλιστικής Σκέψης, εξετίμησε θετικά το ποίημα «Ιωσήφ ή Λέων;» από τα Φιλοσόφου πάθη (1991: 39):
Λέων ή Ιωσήφ;Γυμνάσματα ιστορικήςαναστροφήςστο σούρουπο· των γεγονότων
Ο Μιχάλης, με τον οποίο τον χειμώνα του 1987/1988 -στο Caffé Zimmer, στη δυτική όχθη του Σηκουάνα- παρακολουθούσαμε από κοντά τι θα συμβεί δυο χρόνια αργότερα στη Σοβιετική Ενωση και στις «Λαϊκές Δημοκρατίες» της Ανατ. Ευρώπης, είχε σταθεί στο τετράστιχο: «Ιωσήφ ή Λέων;».
Ανυπόκριτα είχε συγκατανεύσει ότι εκείνο που θα απομείνει απ’ αυτή τη σύγκρουση ιδεών και εξουσίας θα μπορούσε να διατηρεί, στον αιώνα που άρχιζε, μεθοδολογική απλώς αξία για ανάλογα επαναστατικά εγχειρήματα, όταν και όποτε αυτά υπάρξουν. Με πρωτοβουλία μου, που τον παραξένεψε χωρίς να την απορρίψει, αποφασίστηκε από τα αρμόδια συλλογικά όργανα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων να αναγορευτεί ο Pablo επίτιμος διδάκτωρ Φιλοσοφίας.
Στο τομίδιο που επιμελήθηκα (Για τον Μιχάλη Ράπτη) δημοσιεύτηκαν τα σχετικά ψηφίσματα, η Laudatio, η αντιφώνηση που ετοίμασε ο τιμώμενος και ο επικήδειος που εκφώνησα (21/2/1996) στον στερνό αποχαιρετισμό του.
Συνέχεια του άρθρου εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου